Thursday, November 26, 2009

Believe

ယုံၾကည္ခ်က္

ပိန္းပိတ္ေနတဲ့ အေမွာင္ထုထဲ
ငိုခ်င္းခ်သံေတြ ေတြ႔တယ္

ကခုန္ယိမ္းထိုးလိုက္ရတာမ်ား
(တကိုယ္လံုး)
ရစရာမရွိေအာင္ မည္းညစ္လို႔

ပံုေသနည္းေတြ ျငီးေငြ႔ျပီး
ဘူတာအိုထဲက ေျပးထြက္ခ်င္သူပါ

ကိုယ့္လိပ္ျပာလံုဖို႔
ေရွ႕ရႈရင္း
မေရြ႕တဲ့အၾကည့္တခ်က္နဲ႔
ပ်ံသန္းဖို႔
ေတြ....ေဝ.......
ေမ်ာ.......လြင့္.......လြင့္

လင္းသင္


မွတ္ခ်က္။ ။၂၀၀၄ အာရုံ.......




4 comments:

  1. ပိန္းပိတ္ေအာင္ ေမွာင္ေနေပမဲ့လဲ ယုံၾကည္ခ်က္အလင္းနဲ႔ ေတာက္ပေစရမွာေပါ့ အကုိ
    ကဗ်ာေလး ခံစားသြားတယ္ဗ်ဳိ႕ :)

    ReplyDelete
  2. ကိုခ်မ္းေရ...
    ကဗ်ာေလးလာဖတ္ရင္း..ကၽြန္ေတာ္လည္း...ကိုယ့္လိပ္ျပာလံုဖို႔ ေတြေ၀သြားမိသလိုပဲ... ခံစားလိုက္ရတယ္ဗ်ာ...။

    ခင္မင္တဲ့
    ဏီလင္းညိဳ

    ReplyDelete
  3. ေမ်ာလြင့္လြင့္ စိတ္ကူးေလးေတြျဖစ္သြားျပီ :)

    ReplyDelete
  4. ကိုယ့္လိပ္ျပာလံုဖို႔
    ေရွ႕ရႈရင္း
    မေရြ႕တဲ့အၾကည့္တခ်က္နဲ႔
    ပ်ံသန္းဖို႔
    ေတြ....ေဝ.......
    ေမ်ာ.......လြင့္.......လြင့္။

    ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္လံုတယ္ဆို ေတြေ၀ေနဖို႔ မလိုပါဘူး
    တခ်ဳိ႕ပံုေသနည္းေတြက လြတ္လပ္မႈတခ်ဳိ႕ကို ပိတ္ပင္ ထားတယ္။

    ReplyDelete