"ခံုတန္းေလးရဲ႕ ဘဝ"
ေန႔ရယ္ ညရယ္
ေခတ္ျပိဳင္ေျပာင္းလဲ
လူသားအက်ိဳး
ေန႔စဥ္ထမ္းပိုး
ေဆာင္ညားေသာ္လည္း
တစ္စံုတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမွ
ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း
ေျပာမသြားၾကဘူး။
ခ်စ္တယ္ ၾကိဳက္တယ္
အဖန္ဖန္ ေျပာၾကား
စံုတြဲမ်ားစြာ
ခံုတန္းေပၚမွာ
ထိုင္ၾက ေျပာၾက
သြားၾကေသာ္လည္း
သူတို႔ေလးေတြ
နီးသြားေသာခါ
ဘယ္အတြဲတေလမွ
အဖက္လုပ္ကာ ငုံၾကည့္မသြားဘူး။
ပ်ိဳရြယ္ အိုငယ္
လူေပါင္းစံုတို႔
စကၠန္႔ မိနစ္
နာရီမလပ္
လာေရာက္ခိုနား
အပန္းေျဖသြားလည္း
စားထားျပီးသား
အမိႈက္ခြံအခ်ိဳ႕ေတာင္
ခံုတန္းေလးေပၚက်ဲျဖန္႔သြားတယ္။
ေဆာင္းနဲ႔ မိုးရယ္
ေႏြဥတုရယ္
အလီလီညြတ္ေျပာင္း
အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ျဖတ္သန္းေသာ္လည္း
ေန႔ေန႔ ညည
ဥတုရဲ႕ဒဏ္
ခါးစီးျပီးေတာင္ ခံခဲရေသးတယ္။
ျဖဴလိုက္ နီလိုက္
သုတ္လိုက္တဲ့ေဆး
က်ဳပ္ရဲ႕ကိုယ္ေရာင္
လွပေစဖို႔
အေရခြံမ်ားစြာ
အလဲအဖယ္ ဝတ္ရေသာ္လည္း
လမ္းျဖတ္ေလွ်ာက္သူ
လူတစ္စုက
ကြမ္းေသြးနီေတာင္ ေထြးသြားေသးတယ္။
ထိုင္လိုက္ ထလိုက္
ျပန္သြားလိုက္ၾက
ေရာက္လာၾကႏွင့္
မရပ္မနား က်ဳပ္ေက်ာသားေပၚ
ထိုင္ရံုေလးတင္ အားမရေသးပဲ
တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ဆို
ေရးလိုက္ခ်စ္လိုက္
နင္းေျခလိုက္ႏွင့္
ခ်ိဳးဖဲ႔လို႔ေတာင္ သြားၾကေသးတယ္။
ညွင္းသဲ့တိုက္ခတ္
ျဖတ္သန္းလာတဲ့
အင္းယားေရျပင္
ေလေျပညင္းကို
ေပြ႕ယူနမ္းရိႈက္
အေမာေျပဖို႔ရာ
လူသားသဘာဝ
လာေရာက္အပန္းေျဖ
ခိုနားေသာ္လည္း
စည္းမရွိသူ
အတြဲအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္
ခံုတန္းေလးချမာ
မ်က္လႊာခ်ကာ ရွက္ရေသးတယ္။
အလႊာေပါင္းစံု
မ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာ
အဆင့္ဟူ၍
မခြဲျခားပဲ
အပန္းလဲေျဖ
အနားယူဖို႔ေရး
တာဝန္ကိုေတာ့
အိုမင္းရင့္ေရာ္
ေဟာင္းသြားတဲ့ထိ
ထမ္းသြားရမွာ။
(ခရာလင္း)
အင္းယာကန္သို႔ အမွတ္ရလြမ္းေမာမႈ
ေန႔ရယ္ ညရယ္
ေခတ္ျပိဳင္ေျပာင္းလဲ
လူသားအက်ိဳး
ေန႔စဥ္ထမ္းပိုး
ေဆာင္ညားေသာ္လည္း
တစ္စံုတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမွ
ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း
ေျပာမသြားၾကဘူး။
ခ်စ္တယ္ ၾကိဳက္တယ္
အဖန္ဖန္ ေျပာၾကား
စံုတြဲမ်ားစြာ
ခံုတန္းေပၚမွာ
ထိုင္ၾက ေျပာၾက
သြားၾကေသာ္လည္း
သူတို႔ေလးေတြ
နီးသြားေသာခါ
ဘယ္အတြဲတေလမွ
အဖက္လုပ္ကာ ငုံၾကည့္မသြားဘူး။
ပ်ိဳရြယ္ အိုငယ္
လူေပါင္းစံုတို႔
စကၠန္႔ မိနစ္
နာရီမလပ္
လာေရာက္ခိုနား
အပန္းေျဖသြားလည္း
စားထားျပီးသား
အမိႈက္ခြံအခ်ိဳ႕ေတာင္
ခံုတန္းေလးေပၚက်ဲျဖန္႔သြားတယ္။
ေဆာင္းနဲ႔ မိုးရယ္
ေႏြဥတုရယ္
အလီလီညြတ္ေျပာင္း
အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ျဖတ္သန္းေသာ္လည္း
ေန႔ေန႔ ညည
ဥတုရဲ႕ဒဏ္
ခါးစီးျပီးေတာင္ ခံခဲရေသးတယ္။
ျဖဴလိုက္ နီလိုက္
သုတ္လိုက္တဲ့ေဆး
က်ဳပ္ရဲ႕ကိုယ္ေရာင္
လွပေစဖို႔
အေရခြံမ်ားစြာ
အလဲအဖယ္ ဝတ္ရေသာ္လည္း
လမ္းျဖတ္ေလွ်ာက္သူ
လူတစ္စုက
ကြမ္းေသြးနီေတာင္ ေထြးသြားေသးတယ္။
ထိုင္လိုက္ ထလိုက္
ျပန္သြားလိုက္ၾက
ေရာက္လာၾကႏွင့္
မရပ္မနား က်ဳပ္ေက်ာသားေပၚ
ထိုင္ရံုေလးတင္ အားမရေသးပဲ
တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ဆို
ေရးလိုက္ခ်စ္လိုက္
နင္းေျခလိုက္ႏွင့္
ခ်ိဳးဖဲ႔လို႔ေတာင္ သြားၾကေသးတယ္။
ညွင္းသဲ့တိုက္ခတ္
ျဖတ္သန္းလာတဲ့
အင္းယားေရျပင္
ေလေျပညင္းကို
ေပြ႕ယူနမ္းရိႈက္
အေမာေျပဖို႔ရာ
လူသားသဘာဝ
လာေရာက္အပန္းေျဖ
ခိုနားေသာ္လည္း
စည္းမရွိသူ
အတြဲအခ်ိဳ႕ေၾကာင့္
ခံုတန္းေလးချမာ
မ်က္လႊာခ်ကာ ရွက္ရေသးတယ္။
အလႊာေပါင္းစံု
မ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာ
အဆင့္ဟူ၍
မခြဲျခားပဲ
အပန္းလဲေျဖ
အနားယူဖို႔ေရး
တာဝန္ကိုေတာ့
အိုမင္းရင့္ေရာ္
ေဟာင္းသြားတဲ့ထိ
ထမ္းသြားရမွာ။
(ခရာလင္း)
အင္းယာကန္သို႔ အမွတ္ရလြမ္းေမာမႈ
'ဒို့ဆရာခ်မ္းရန္ကုန္မွာအင္းယားအလြမ္းေၿပ
ReplyDeleteေရာက္ခဲ့ၿပီထင္တယ္ေနာ္။
ခုန္တန္းရဲ့ ေနရာမွာ ၀င္ခံစားၿပီး ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေလး ဖတ္ရတာ သံေ၀ဂ ရစရာပါပဲ။ မွ်ေ၀ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ReplyDelete